Ouderlijke verantwoordelijkheden.

Hoi Schoonmama.
Hé, dat etentje wat we eigenlijk zouden hebben de achtentwintigste, kan dat verzet? Naar de twaalfde ofzo?

- Nee, niet naar de twaalfde. Want dan vieren we N. zijn verjaardag.

Oja. Verjaardag. Dat was ik vergeten.
Erm.. *bladerblader ritselritsel* Even kijken hoor, daarna is het vakantie. Daarvoor? Nee, want jullie konden de veertiende niet. Erna dan?
Wacht, als jullie terug zijn van vakantie, woensdag de zevenentwinigste, of donderdag de achtertwintigste, dan heeft Lyka nog vrij, kunnen jullie dan?

We proberen een datum te plannen voor onze housewarming.
U weet wel, om alle mensen die ons hielpen ons huis te maken tot wat het is te bedanken door ze zelf hun eigen drank en eten mee te laten nemen naar de barbeque in onze tuin, waarin we dan hopelijk kunnen lopen omdat het gras lang genoeg is.
Alleen moet daarvoor wat geschoven worden met een etentje wat eigenlijk ook ergens rond die tijd diende plaats te vinden, dit om schoonpapa te bedanken voor ons mooie terras door van het bij schoonmama verdiende oppasgeld het restaurant te betalen.

Ik voel me een beetje zo'n door cabaretiers zo minachtend toegesproken gescheiden tweeverdiender yup die met de agenda op schoot zegt: Ik heb in tweeduizendnegen nog wel een gáátje. En vraag me af waarom Lyka toch in hemelsnaam zegt graag volwassen te willen zijn...