Kwestie van perspectief.

Maylinn is een weekendje komen logeren.
Nanne moet studeren en ik had niets te doen zo met het mooie weer.

Wat is ze lief en super en gaaf en geweldig.
En wat heb ik spijt van mijn besluit haar naar schoonmama te brengen.
En wat mis ik haar verschrikkelijk.

Voor drie uur lang, dat is.
Tot het moment dat ze tien minuten oorverdovend jankt als ik denk handig te zijn en even de apotheek binnen loop die op de route ligt.

Zometeen gaat ze weer naar huis.

En wat mis ik haar verschrikkelijk...