dinsdag, augustus 14, 2007

Groeicapaciteiten.

In het kader van het milieu en de financiën besloten Nanne en ik om één van de twee auto's weg te doen. Hij gaat met de brommer naar zijn werk en ik rij voornamelijk in de stad dus daar hebben we er helemaal geen twee voor nodig. Om te kijken welke van de twee er het best aan toe was brachten we ze beiden naar mijn garage die dan na wat speurwerk tot een deskundig advies zou komen welke auto het best voor het milieu, het zuinigst voor de portomonnee en de langst levend zou zijn.

De garage meldde dat beide auto's op het punt van sterven stonden.
Mijn mooie Taya moest voor meer dan duizend euro onder het mes en Nanne's opel kon pas na een injectie van ettelijke honderden weer veilig door de APK en de weg op.

Nu wilden wij toch al een nieuwe auto.
Nog niet gelijk, maar als ik zwanger zou zijn.
Mijn ervaringen met Lyka en mezelf dubbelvouwen als je met kind en autostoeltje een auto zonder achterdeuren in wilt lieten mij achter met een sterke drang naar een voertuig met meer dan genoeg deuren. En ons beiden kilometervreters hadden er maar twee.

We vroegen wat rond, spraken met de garage en keken op internet.
De garage had wel wat, elf jaar oud, groot en met genoeg ruimte om zeker drie kinderen en de hond erin te proppen. We overlegden nog wat, bekeken de mogelijkheden voor trekhaken en het inruilen van onze oude auto's en maakten een afspraak voor een proefrit. De proefrit was een succes, ik ben zeer positief over het gebruik van stuurbekrachtiging daar ik zo niet meer met mijn hele lijf aan het wiel hoef te hangen om in te parkeren en we namen met een positief gevoel afscheid van de garage.
Nadat we de verzekering belden en erachter kwamen dat grote auto's helemaal niet zo heel duur zijn in verzekeren als je maar genoeg schadevrije jaren hebt zeiden we definitief 'ja' tegen de garage.

Volgende week is hij klaar.
Hij -wonderbaarlijk hoe de grootte van iets bepaald of het een jongen of een meisje wordt- gaat Tyko heten en heeft een mooi Tylani kleurtje: zwart.
En dus kunnen we op vijfentwintig augustus pronken bij de Efteling met ons nieuwe speeltje. Met airco, op drie manieren verstelbare stoelen, centrale deurvergrendeling en alarm, elektrische ramen en buitenspiegels, stoelverwarming en kooiconstructie.

Dat de auto in ruil voor dat alles een slagschip is van vier meter tachtig lang.. mwah, dat is bijzaak. Voor kinderen koop je immers alles op de groei...

Geen opmerkingen: