Regeltjes.

Mijn vent moest op de foto.

Iets met bijna verlopen reisdocumenten en goedkoper bijschrijven tijdens de aanvraag van je nieuwe paspoort. Er was geen ontkomen aan, zo meldde de vriendelijke dame van het stadhuis; ook baby's moesten een pasfoto meenemen. Hoe ik geacht werd een tien weken oude vent die nog niet eens zijn hoofd rechtop kan houden, laat staan kan zitten, op een foto te krijgen, dat zei ze er niet bij.

Ik belde met wat fotozaken, die me verzekerden dat alles goed kwam en zocht wat reglementen voor foto's op. Onderaan stonden de uitzonderingen, met plaatjes van twee niet bijzonder flatteuse baby's die illustreerden dat er voor kinderen andere regels gelden.
'Onze vent is veel mooier', zo berichtte ik Nanne vlak voor ik naar de fotozaak vertrok.

Een half uurtje later was ik thuis met acht pasfoto's.
Moreno ziet er net zo uit als het jongetje in de folder. Baby's fotograferen blijkbaar alleen mooi als je Anne Geddes heet. En je ziet mijn vingers nog ook. Dat de fotograaf überhaupt nog iets heeft kunnen vastleggen, tussen het heen en weer zwaaien, lachen, spugen en knikkebollen van mijn vent door, vind ik een wonder.

Het is ook een rare regel ook, kinderen op de foto in een paspoort. Die hele elektronische gezichtsherkenning gaat niet op als je niet duidelijk volgens de regels op de foto staat en door kinderen van die regels af te laten wijken kunnen ze dus haast per definitie niet automatisch herkend worden. Dus waarom moeten ze dan nog op de foto?

Dinsdag is onze afspraak.
Wee de ambtenaar die zegt dat ze niet goed zijn...