Van rechts was daar ineens die auto...
Tyko is stuk.
Zo erg stuk dat ik niet eens meer rijden kan.
Zelf zo heel erg kapot dat het de vraag is of de verzekering nog betalen wil voor de reparatie ervan.
En het was echt niet mijn schuld, niet eens een beetje.
Ben ik eindelijk gewend aan mijn nieuwe vervoer...
Het schijnt overigens dat zelfs 'normale' mensen (=lees: mannen) zich rot voelen over het mogelijke verlies van hun wheels, en dus hoef ik me in het geheel niet schuldig te voelen over mijn chagerijnige huilbuien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
afgelopen woensdag zag je er (vanuit een afstandje) op de vereniging mooi uit!!!
dus ook zonder tyko...op naar het KERSTdiner in de vereniging....
...
Als jij maar heel bent... dat is voor mij het belangrijkste! Wil niet dat een vriendin in de prak zit. Maar hopelijk gebeurd er in de nabije toekomst iets heel leuks! Zo leuk dat ik t vast te lezen krijg ;)
xxx
tot bij het kerstdiner in de vereniging vanavond....
Een reactie posten