What's in a name.

Ooit gingen vrienden van mij een jaar backpacken in Australië en gaven de daar tweedehands gekochte zeer oude auto de naam 'Bertus'. Namen geven aan dingen leek mij tot dan toe een raar soort kronkel. Maar toen ik een aantal jaar daarna mijn eerste busje kocht vond ik toch stiekem wel dat die een naam moest hebben. En zo werd mijn naamgevings obsessie geboren. Nu ja, zo overdreven is het niet, niet alles in mijn huis heeft een naam. Enkel mijn knuffelbeesten, de computer en de laptop, en natuurlijk alle vervoermiddelen. Mijn busje Mick was niet meer, daarvoor in de plaats kwam mijn witte Polo Taya, de brommer heet al sinds jaar en dag Jamie en de scootmobiel Kym.

Technisch gezien heette eigenlijk mijn oude scootmobiel Kym. Degene die ik ooit van de gemeente Rotterdam had gekregen toen ik daar nog woonde. Toen ik verhuisde kreeg ik van de gemeente een nieuwe, maar de naam heb ik gewoon meegenomen. Niet dat ik hem vaak gebruikte, meestal noemde ik haar gewoon 'de scooter'. Maar dat blijkt verwarrend als je ook een brommer hebt, omdat men denkt dat je een scooter met benzine motor bedoeld. En omdat ze bovenop dat alles de naam draagt van een vriendin die wegens zeer slecht gedrag is gedegradeerd tot hele vage kennis werd het tijd voor een renaming.

Dus struinde ik het internet af naar vage namen. Ik ben nogal van vreemd en raar, met apostrofjes, y's en komma's. Tot nu toe hebben mijn huisdieren Myrana, Driagonè, Kg'el tika en Thyrin geheten om maar wat te noemen. Aan de andere kant hebben namen ook de neiging in mijn hoofd te blijven zitten. Alsof er een soort weerhaakjes met denkremmers aan zitten die elk nadenken over een andere naam verhinderen. Voor Mick had ik een stuk of twintig veel gavere namen, maar Mick bleef hangen. Vast devine intervention van de auto-god.

Voor de nieuwe naam van Kym bezocht ik een half uur lang namen websites, vulde van alles in bij diverse Celtic en Fantasy name generators en had daarna een rijtje van negen namen die me wel aanspraken. Vervolgens kwam het vocale gedeelte. Iedere naam wordt hardop uitgesproken, afgekort en nogmaals uitgesproken. Er wordt rekening gehouden met mensen die de naam lezen en dan uitspreken en hoe dat valt. Al bij de tweede test van de eerste naam bleef de vierde in mijn hoofd plakken. En bij de eerste test van de derde naam kon ik de weerhaakjes duidelijk voelen.

Het wordt Ea'van.

Vanmiddag zal ze in de officiële naamgevingsceremonie haar naam opgespoten krijgen. Of opgestift, dat hangt nog even van de beschikbare vrije tijd af.