Spitsuur.

En toen zat mijn werk er weer op voor vandaag. Nu rest mij niets anders dan de rest van de dag wachten op de monteurs van Ea'van, die gegarandeerd pas rond vier of vijf uur hun verschijning zullen maken. Of, nog erger, pas als ik net weg ben richting Lyka's kerstvoorstelling van school. Om die reden zal ik ook maar niet proberen om de verloren uurtjes slaap in te gaan halen, dat is natuurlijk vragen om dwars door te intercom heen te ronken als de monteurs onverwacht wel zouden besluiten om in de ochtend langs te komen.

Wat ik wel zou kunnen doen is iets melden over nutteloze feitjes. Iets over de opmerking die ik op de radio hoorde bijvoorbeeld, dat wij belasting betalen over belasting. Er was iets met accijns, vast een verhoging of iets dergelijks. Nu ben ik normaal gesproken voor iedere verhoging die roken, drinken of autorijden duurder maakt en maak ik me zelden druk over belastingen, daar je daar als minima toch niet zo geweldig veel aan betaalt. Maar dat je belasting betaald over belasting vind ik wel een heel ingenieuze stap. Iets met btw over je accijns, zodat de gemiddelde Nederlander niet eens doorheeft dat er dubbel belasting wordt betaald. Waarom ben ik niet met zo'n plan gekomen? Maar feitelijk is dat een behoorlijk saai onderwerp.

Dan wilde ik nog iets kwijt over de Sire reclame. De zwerfjongeren, het kinderleed, de mensen die er voor kiezen om niets te zien. Iets over mijn eigen jeugd, met zijn zwarte dagen en koude nachten zou daar mooi bij aansluiten. Maar dat zou zo'n lang verhaal worden dat mijn gemiddelde lezer dan door de letters het boek niet meer zou zien en dus bewaar ik dat maar voor een ander tijdstip. En bovendien heb ik dan voor later in de week nog een onderwerp, voor de dagen dat ik weinig te vertellen heb.

Dus eigenlijk heb ik nu een mooi postje gevuld met niets dan bijzaken, met dingen die er eigenlijk niet echt toe doen omdat ik nergens diep genoeg op in ga. En dat vind ik eigenlijk wel prima, dan kan ik de rest van de dag lekker op de bank met mijn nieuwe boek.
Stiekem hopend dat het reparatieteam zich niet voor halverwege de middag laat zien, om zo het beste excuus te hebben om lekker helemaal niets te doen.