Doucheperikelen.

MIjn geiser was kapot. Of nu ja, kapot, de waakvlam ging steeds uit.
Ik vocht een kwartiertje een stilo en daarna luidruchtig gevecht met lucifers en het ingedrukt te houden knopje en was het zat. Met shampoo onder de arm vertrok ik naar het huis van vriendje.

Bij thuiskomst probeerde ik het nog maar een keer. Iets met de geheel onzinnige gedachte dat kapotte dingen als ze rust krijgen het weer gaan doen. Maar nee. Ik belde de gas mannetjes en die beloofden mij vandaag in het schema op te nemen. Het is erg druk, maar ja, als ik van het weekend nog water wil hebben... Graag thuisblijven de hele dag. Ik regelde dat Lyka gebracht zou worden en zat klaar voor een lange dag.

Maar eigenlijk wilde ik mijn haar nog verven. Dus toog ik opnieuw met lucifers naar de geiser. Langer indrukken, dat zou vast helpen. Ik verhoogde de indruktijd met een halve minuut, een minuut, twee minuten. Gooide de warm water kraan aan en liet die, angstvallig het knoje ingedrukt houdend, vijf hele minuten aanstaan. Tien. Langzaam liet ik een stukje los. Vijftien. Ik liet los.
Ja!
Hij deed het!

Ik verfde mijn haar -mooi paars is wel paars- en belde papa P. op dat ik Lyka toch zou komen halen. Ging naar bed, stond op en.. bliep!
Sms. Voicemail.
Voicemail? Wie belt mij nu voor half acht 's ochtends?

Oh oh..

Het gasmannetje. Waarom ik niet telefonisch bereikbaar was. Voor die afspraak van vandaag.

Hij was gelukkig enkel blij dat de geiser het weer deed...