Creatief met snelheid.

Bij ons in de vereniging bestaat een speletjescommissie. Die, zeer jaren zeventig, Spelkie is genaamd. Ik hou nogal van spelletjes en zit met een drietal anderen al tijden in het groepje. Het toch wel zeer zware -ahum- werk van de commissie bestaat -naast het daadwerkelijke spelen van al onze spellen- onder andere uit het promoten van de gezelligheid van spelletjes spelen. En zo bedachten wij een kerstvakantie vulling. Strikt genomen is de vereniging dicht tijdens de vakantie, maar op de een of andere zondag konden wij wel de zolderverdieping claimen, de verwarming opdraaien en een vracht bordspellen naar boven halen. Even rust voor de tentamens voor de studerenden -vreemd, daar geen van de Spelkie leden nog daadwerkelijk studeerd- en bijkomen van kerstdagen vol schoonfamilies.

Daar moest een postertje voor geklust worden. Het heeft weinig nut iets te organiseren als niemand weet dat het plaatsvind immers. O, en een stukje voor in het verenigingsblaadje. Iets van een advertentie ofzo, dat valt flink op. Vol goede moed bood ik mij aan om dat wel voor mijn rekening te nemen. Als je als vrijwilliger ook al iets doet met design en ontwerpen, dan kan dat er mooi bij. Nog afgezien van het voordeel van mooie programma's voor goede resultaten op je werk.

Toen lag op het werk het internet eruit. En natuurlijk had ik niet van te voren bedacht het vereniginglogo en alle andere plaatjes die ik wenste in te voeren op een schijfje mee te nemen. Dus sloeg ik het bestand op zeven verschillende manieren op -dan was er zeker eentje die bij mij thuis leesbaar zou zijn- en besloot mijn eigen pc te gaan proberen. Tijd zat immers, geen haast, ik zou zelfs nog op de verenigings computers kunnen rotzooien.

Toch leek het alsof ik iets vergeten was. Ergens in de nachten met gebrek aan slaap en de vermoeide dagen knaagde iets.
Wacht even. Die deadline. Voor dat blaadje dus. Was die niet de dertigste? Wanneer is het ook al weer de dertigste?...

Mijn pc was geheel oncoöperatief. Uiteindelijk slaagde ik erin een oeroud microsoft program -Publisher, iets als verjaardagkaartjes maken voor dummy's- dusdanig te misbruiken dat ik plaatjes op mijn half afgemaakte poster kon plakken om die vervolgens uit te printen en weer in te scannen om het als .jpeg naar de redactie te sturen.

Voortaan weiger ik elke knutsel klus als ik niet zeker weet dat ik een maand de tijd heb. Of in ieder geval een week. Of dan zeker nog vier dagen nadat ik het overloos heb uitgesteld.

Ach, wat zeur ik ook. Hij is af, en leesbaar.
Dat met die zelfgeschreven tekst -iets met paginaranden en printinstellingen- moeten ze maar voor lief nemen...