Dierenliefde.

Ooit schafte ik mij een pantertje aan, een kleintje, voor in mijn auto. Ik doopte haar FiannGuila, kortweg Guila en maakte haar mijn mascotte. Later zou ik er een zusje bijkopen -de achterkant van de auto dient ook bewaakt te worden- en haar LayQuika dopen.
Een aantal maanden later vond ik in een willekeurig tankstation haar moeder.
Groot en erg duur, maar een mooie vervanging voor de beer die jaren in mijn woonkamer had gelegen en bij de brand overleden was. Ik tastte diep in de buidel en kocht Maigeira, die voortaan mijn huis en Lyka's schoenen mocht bewaken.

Hoe ik in de droom in mijn ouderlijk huis terecht kwam is een raadsel. Het was een van de weinige dromen met naaste familieleden erin waarin ik niet bang of boos was. De zolder was veranderd, twee keer zo groot geworden en ook beneden werd verbouwd. Ik sliep in allebei de kamers waar ik al kind ook in sliep en had een kat. Een zwarte, of misschien een grijze, het verschil was niet geheel duidelijk. Ergens in de droom veranderde de kat, groeide en werd zwarter. Niemand scheen verbaasd te zijn over de aanwezigheid van een panter in huis. De andere kat kroop wat weg onder de planten, maar dat was dat. Ik moest haar uitlaten, niet aan een lijn, maar toch, een panter op een kattenbak was wat vergezocht natuurlijk. Ik pakte mijn schoolspullen in, ruziede met mijn broertje over de aan te trekken sokken en stapte met Maigeira de deur uit onderweg naar de trein naar school.

Na het ontwaken kon ik mij enkel verbazen over het feit dat ik uren in het huis van mijn ouders had doorgebracht zonder op welke wijze dan ook ruzie te maken met of bang te worden van mijn moeder. Wel was ik bij het opstaan kortstondig verbaasd dat mijn rode kater Thyrin gekrompen leek, en bovendien niet zwart..