Iedere dag word ik wakker met de hoop dat het vandaag over zal zijn.
Of in ieder geval minder.
Geen zeurende keelpijn, stekende hoofdpijn of snotterneuzen.
Iedere dag kan ik mezelf in ieder geval een half uur voor de gek houden.
Halverwege het ontbijt beginnen mijn benen het te begeven en kruip ik wederom op de bank; nog een lange saaie dag televisieseries voor de boeg.
Waarschijnlijk heb ik voor het einde van het weekend ook het tweede seizoen van Stargate SG1 uitgekeken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten