Ik ging een rok maken.
Vrij lang geleden eigenlijk al.
Ik werd door de vereniging naar de markt gestuurd om stof aan te schaffen om de disco op te leuken en sprak met de vriendin die de rolstoel duwde af dat we wat zwart velours zouden kopen om een rok van te maken. Dat kon nooit moeilijk wezen, zes schuine banen, ritsje, klaar.
Dat was in 2004.
Voor de zomervakantie bekeek ik met een medecommissielid nogmaals de disco doeken. Na enige inspectie en het zorgvuldig testen van de brandveiligheid -je scheurt er een stuk af en steekt het aan- bleek een aantal stoffen onbruikbaar. Synthetische stof smelt als je er een sigarettenpeuk bijhoudt, en dat is niet brandveilig genoeg te maken voor een disco. Dus kreeg ik veertien meter paars satijn mee naar huis. Daar kon ik vast wat leuks mee.
Gordijnen maken, om te beginnen. Als vriendje de rail eindelijk eens op zou hangen in de slaapkamer. Maar ook kon er nog wel een rok uit. Dat met die zes banen en die rits enzo. Satijn zou vast beter naaien dan velours.
Maar ondertussen bleef de naaimachine in de slaapkamer staan, haalde ik hem er soms uit, maar wilde dan na een dag of wat de tafel weer gebruiken en zette hem weer terug.
Ik besloot het anders aan te pakken.
Gisteren toog ik naar het plaatselijke dagactiviteitencentrum. Niet omdat ik dacht dat het daar zo gezellig was -wat, ik vooroordelen tegenover de chronisch psygiatrische patiënt, ik heb helemaal geen... ahum... eh...- maar omdat ik mezelf wacht actiever acht als er iemand achter mijn broek aanzit en zegt dat het af moet. Aldaar een naaimachine en een sociaal werkster met mode opleiding. Vol goede moed toog ik aan het naaien.
Nou ja, naaien...
Eerst moet er worden getekend, van de oude rok, die ik wilde namaken, op papier. Dan moeten er overal lijnen op, want anders gaat de naad wijken, of iets in die richting. Dan ga je knippen, spelden, tekenen en nogmaals knippen. En daarna komt iets als doorhalen. Iets met naald en draad en lusjes en dat is handig want dan weet je waar je patroon heeft gezeten. Naar het schijnt. Ik heb nu zes uitgeknipte lapjes, en twee daarvan zitten voor driekwart doorgeregen aan elkaar. Dan komt de rest en dan het 'gewone' rijgen. Dan het passen en het aanpassen. En daarna het stikken en het anti rafelrandje, wat op iets moet wat een lockmachine heet. Waar ben ik in godsnaam aan begonnen...
Iets zegt me dat hij voor het weekend nog niet af is...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten