Ritmeverstoring.

Al weer een tijdje maak ik er een rotzooi van, van dat slapen. Er was een hittegolf, en dan slaap ik slecht. Toen was er vakantie, en dan gaat alles anders. Daarna was ik ziek, en omdat ik dan overdag slaap heeft een ritme aanhouden voor de nachtelijke slaap nauwelijks meer zin. Maar het werd nu, twee weken na de grote griep, toch echt weer tijd om het schema te gaan aanhouden. Elf uur erin, zeven uur eruit. Moe of niet moe. Ik was het nachtelijke wakkerworden zat, wilde weer in slaap vallen voor de cd was afgelopen en kon de nachtelijke drang tot eten eigenlijk ook wel missen. Allerlei redenen dus om mijn brein met kracht te dwingen acht aaneengesloten uren slaap aan te gaan houden. Ik was nog wel aan het bijkomen van de griep (iets wat bij mij altijd minstens anderhalve maand na het verdwijnen van het daadwerkelijke virus doorgaat) dus zou ik het opvoeren met kleine stapjes. Eerst maar eens van elf tot zeven slapen, dat korter slapen om het doorsnurken te bevorderen kon nog wel even op zich laten wachten.

Maandag sleepte ik me om zeven uur mijn bed uit en plofte op de bank.
Dinsdag moest ik werken en zat ik om half acht belenst, gewassen, gepoetst en aangekleed aan mijn ontbijt.
Woensdag moest ik niets, maar zat toch op tijd met thee voor mijn ochtendtelevisie. -niemand heeft immers gezegd dat ik zo vroeg ook iets moest doen, ik hoef er alleen maar uit te zijn-
Donderdag...

Good things never last.
Ik wist het wel. Ik was moe, had rugpijn. Had verloren met snooker -vriendje wilde eens een keer iets anders doen dan poolen- en ondanks dat ik de schuld om slechte dieptezicht schoof en daarna won met poolen had ik een slecht humeur. Misschien was het de rugpijn. Hoe dan ook lag ik al om half elf in bed. Te vroeg, dat wel, maar dan kwam ik er in ieder geval om zeven uur uit.

Ik hoorde de wekker en zette hem uit. Strompelde naar de tweede wekker, en strompelde terug naar bed. Liet de deur open, het licht aan, de katten kwamen zeuren, en kwam er om half tien pas uit.

Of het feit dat ik me nu zo schuldig voel dat ik er morgen om zes uur uit wil positief of negatief is, daar ben ik nog niet uit.