Never say never?

Ooit hadden beste vriendin I. en ik de volgende discussie.

Om daadwerkelijk dood te gaan in science fiction heb je meerdere dingen nodig.
Je moet zichtbaar doodgaan, je lichaam moet gevonden worden en het liefst begraven of -nog beter- gecremeerd. Je dient zichtbare fatale verwondingen te hebben en er dienen meerdere getuigen bij aanwezig te zijn die je overduidelijk zien sterven.

En zelfs als aan al deze voorwaarden is voldaan geldt nog steeds: dood is een relatief begrip.
Je had een dubbelganger kunnen zijn, een vreselijke ziekte kunnen hebben waardoor het leek alsof je dood was, ontvoerd kunnen zijn door de Vulcans die je tot leven wekken in de 26e eeuw, of een enge relatie kunnen hebben met een tovenaar die je verplaatste naar een andere dimensie zijn maar een paar van de voorbeelden die science fiction fiction maken.

In boeken geldt ongeveer hetzelfde.
Daarom is er een Save Harry Potter dot co dot uk waarin de fans vinden dat mevrouw Rowling best nog wel een boek acht tot en met veertien mag schrijven. Of een min één, wat ze maar wil.

Ergens heeft het wel wat, nog meer Harry Potters.
Ik leen het boek altijd, daar ik de eerste zes in paperback versie heb en vind dat het zevende boek dat ook moet wezen moet ik nog wat maanden wachten voor ik het kan aanschaffen. Waarschijnlijk is de Nederlandse versie eerder uit. I. koopt hem echter wel, een paar uur nadat hij uit is. Een aantal uur daarna leen ik hem van haar, zet mijn vrijwilligerswerk en telefoondiensten op slot en trek me terug in de leunstoel, om nog enkel op te staan voor nieuwe kopjes thee en toiletbezoek.
Dat nogmaals meemaken zou me niet echt tegenvallen.

En toch heeft het wel wat om te stoppen als het uit is.
Lord of the Rings heeft ook maar drie delen en het zevende deel van de Kronieken van Narnia -geweldig hoeveel mensen dat ineens kennen als je er een film van maakt, jammer dat ze niet weten dat het ooit een boek was- eindigd heel toepasselijk met de dood, of eigenlijk de hemel. Eigenlijk hoort er geen achtste deel, hoe graag we dat ook willen.

Maar, voor het geval mevrouw Rowling nog ingenieuze ideeën zou krijgen en zich af zou vragen hoeveel animo er is, toch maar even mijn naam invullen op die petitie...