Ze had het eerder gedaan. En was uiteindelijk geslaagd voor het felbegeerde papiertje met de grote rode A. Maar er zaten nog wat lesuren in het pakket en zo gingen de lessen door tot ze gisteren voor haar zwemdiploma B. mocht opgaan.
Samen met Papa P. en stiefpapa H., vriendin S., opa en oma en een hele rits familieleden van de andere kinderen zaten we met blauwe hoesjes om de schoenen te zweten aan de rand van het zwembad. Met drie fotocamera's in de aanslag om toch vooral alles vast te leggen voor het nageslacht. En voor Nanne, want die moest werken.
Ze dook en zwom, met kleren, zonder kleren. De regels voor de zwemdiploma's zijn wat veranderd sinds ik het voor het laatst deed en tegenwoordig moeten de kinderen allerlei oefeningen doen met matten en gaten en draaien onder water. Maar ze deed het goed. Ok, feitelijk is het afzwemmen een soort show voor de ouders natuurlijk, als je niet al zo goed als klaar bent voor je diploma laten ze je niet eens meedoen, dus echte twijfel over Lyka's geslaagdheid was er niet. Ze deed een baantje extra terwijl ze moest wachten, had de grootste moeite stil te blijven zitten toen de meester dat zei en ging met een gek gezicht met haar diploma op de foto, dus eigenlijk waren er geen bijzonderheden.
Voortaan mag mijn meisje overal zonder mij zwemmen.
Nu ja, als ze dat zou willen, natuurlijk.
Mét mij is het overduidelijk veel gezelliger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten