Lang geleden haalde ik uit de bibliotheek een boek wat 'Nummer 19' heette. Het ging over een jongen, Jonas, die in de perfecte wereld leefde. Zo'n toekomst beeld waarin alles gereguleerd is en niets meer zelf te kiezen. Uiteindelijk komt hij erachter dat de wereld helemaal niet zo perfect is als dat hij dacht dat hij was. Ik heb het toendertijd twee keer gelezen en heb het boek daarna nooit meer teruggevonden. Niet in de bibliotheek hier en ook niet in de grote bibliotheek in de grote stad.
Om eerlijk te zijn was het zelfs al zo lang geleden dat ik het bijna vergeten was. Tot goede vriendin I. een maandje of wat geleden met de SFX kwam aanzetten, een Engels Sience Fiction blad. Ooit in hetzelfde lang geleden als toen ik het boek las had ik haar ervan verteld. Zij kon het in de bibliotheek ook niet vinden, maar zij had het wel onthouden. En kwam mij speciaal vertellen dat er twee vervolg boeken zijn van dezelfde schrijver en dat ze er een film van aan het maken zijn. Die film, die boeide me niet zo. Maar de namen van de boeken des te meer en ik struinde Amazon.co.uk af op zoek naar de boeken.
Eergisteren werden ze bezorgd, er lag geen briefje in de brievenbus maar een postbode die slim dacht te zijn (en hopelijk wist dat de inhoud niet breekbaar was) besloot ze door het open keukenraam te werpen zo de keukenvloer op. En zo begon ik om half vijf aan 'The Giver', de Engelse versie van Nr. 19. En om acht uur, toen ik naar bed moest omdat de volgende ochtend mijn wekker op vier uur stond, las ik het hoofdstuk uit en legde ik het boek weg. Feitelijk wist ik toch al hoe het eindigen zou. Ok, ik nam het boek mee naar bed en las het volgende hoofdstuk nog uit. Nu ja, ik ga meestal pas om negen uur naar bed, dus las ik ook het daaropvolgende hoofdstuk uit. En ergens was zes uur slaap misschien ook wel genoeg dus las ik nog een hoofdstuk uit. Om tien over tien had ik het hele boek uit en kon eindelijk voldaan gaan slapen. Om tien over vier stond ik naast mijn bed om aan de productieve nieuwe dag te beginnen. Om half vier kwam ik daarvan thuis en viel in een coma.
Hoezo boekverslaafd...?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten