Dat vroege verenigingswerk, dat was bedoeld om te sparen voor een aanhanger. Zo'n karretje waar de scootmobiel dan mooi oppast als ik met Lyka op vakantie ga. Ik had uitgerekend dat ik honderdvijfennegentig euro zou verdienen in de drie weken dat ik mezelf om half vijf uit bed sleep. Daar moest dan ook nog wat eten van gekocht worden, maar de rest moest net genoeg zijn.
Toen wilde ik met de auto naar Leidschendam. En kwam er halverwege rook onder de motorkap vandaan. Of nu ja, iets wits. Dat in combinatie met peipende en knipperende lampjes begeleidden mij naar vluchtstrook en wegenwacht. Van de ANWB mocht ik geen meter meer rijden. Toen na een kwartier -ik moet vakar pech krijgen op gevaarlijke snelwegen, normaal zijn ze nooit zo snel- de gele auto aankwam was al snel de diagnose gesteld: lekke radiator. Nog wel mee te rijden, mits elke tien minuten het waterpeil zou worden nagekeken en ik terstond met de garage zou bellen voor vervanging.
Aldus geschiedde en zo werd ik gisteren door de garage opgehaald om mijn Taya met splinternieuwe radiator te bewonderen. Schade: tweehonderdvijfentwintig euro.
Ik geloof dat Lyka en ik onze week in het Zwarte Woud omzetten in een weekje thuisblijven...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten