Dat niet roken hè...
We waren uit.. Het was laat.. En gezellig.. En ik wilde niet weg.. En Nanne had het naar zijn zin.. En er was goede muziek.. (Klinkt het al als een regel vol excuses? Mooi zo.)
Ik heb één hele sigaret gerookt.
Zondag, om drie uur 's nachts.
Het leek een rationeel besluit, nu roken om niet van het gestress om te willen roken weg te moeten van de plek des verblijfs. Achteraf gezien was het meer een moment van zwakte, en de redenatie meer een excuus.
Maar, ik ben nog steeds, of eerder, opnieuw, gestopt.
Weet alleen nog niet zo goed of dat een compliment waard is of aan standje...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten